Leo,
Weet je, ik kan er in de paar twitter woorden niet zo veel over zeggen. Het “zionisme”. Ik weet niet wanneer ik daar voor het eerst van hoorde of las. De kibboetsen van Israel spraken me aan. Het leek me als kind geweldig om daar te mogen wonen. Op padvinderij zongen we de liedjes van de kibboets. Ik idealiseerde het allemaal, evenals de leidsters w.s. Nooit blijkt ook iets te zijn zoals je het je voorstelt. Later las ik erover in romans. Maar het deed me uiteindelijk wel in een woongroep, voor ouderen weliswaar, belanden.
Het zionisme stopte mogelijk als vanzelf zonder dat het ooit opgeheven werd? Ik ben er nooit geweest in Israel. Het stond wel op “mijn lijstje”. Helaas. ik loop niet lekker meer, dus het zit er niet meer in ook.
Heb de helft van de film Shoah bekeken. Ben aan het tweede deel begonnen.
Daar waar ik was gestopt met denken over….”hoe of het verder met die mensen in die treinen enzo, gegaan zou zijn, daar gaat de film over door. Heb jij de film gezien? Misschien wil je niet over mijn bevindingen horen. Het is dan ook verschrikkelijk. Beter er maar over te zwijgen.
Groetjes, Hanneke
Joanne 
Lieve Hanneke,
Nee, ik heb de film Shoah niet gezien. Ik heb wel in Bergen-Belsen de filmpjes gezien die Britse militairen daar in de dagen nadat ze het kamp bevrijd hadden, hebben gemaakt. Als die beelden er niet waren, zou niemand hun verhalen geloven, zo gruwelijk. In die dagen lag mijn (eerste) moeder daar dood te gaan aan de tyfus. Wat er daarna met haar gebeurd is wil ik helemaal niet weten. Ik heb ook heel veel met eigen kinderogen gezien, maar gelukkig ben ik daarvan meer dan 99,9% vergeten.
Mijn (eerste) vader, op 18 februari 1944 in Bergen-Belsen gestorven aan longontsteking, was voor de oorlog een tijdlang secretaris van de Nederlandse Zionistenbond. Abel Herzberg was voorzitter. Ik denk dat ze ongelijk hadden. Je kunt niet vanuit de hele wereld met een groep mensen naar een plaats gaan waar al mensen wonen en zeggen: dit is voortaan ons land en jullie mogen er blijven wonen, mits in niet te grote getale en mits je je schikt naar onze leiding. Ik ben nooit in Israël geweest en ik wil er ook niet naartoe, al ben ik nog mobiel genoeg.
Inmiddels bestaat Israël. Het is een succes. Maar in naam van Israël gebeuren dagelijks dingen die ik niet kan goedkeuren. Wel begrijpen, voor een deel. De nederzettingenpolitiek moet echt stoppen. Maar Israël moet blijven. De mensen die daar wonen en er voor een groot deel ook geboren zijn, moeten daar kunnen blijven, als het kan in vrede en veilig. Tegelijkertijd hebben ook de Palestijnen hun gelijk. Ik zie geen oplossing. Volgens mij heeft niemand de oplossing. Het is een verschrikkelijk, treurig makend conflict waarvan het einde niet in zicht is.
Het zionisme was de beweging die streefde naar een nationaal tehuis voor de Joden. Dat die beweging is ontstaan in de negentiende eeuw is volstrekt te begrijpen. Dat geldt ook voor het enthousiasme dat veel Joden er in de eerste helft van de twintigste eeuw voor opbrachten. Inmiddels is ‘zionist’ een scheldwoord geworden voor Israëliërs en voor Joden die achter Israël staan. Het is tot een verwerpelijke term geworden. Op Twitter heb ik het een en ander gesteld over zionisme en antizionisme. Ik heb overigens niet de pretentie daarmee het laatste woord over die kwestie gesproken te hebben, uiteraard.
Nee, zwijgen kunnen we niet, mogen we niet. Maar erover praten met een zekere wijsheid is ongelofelijk moeilijk.
Hartelijke groet,
Leo
Dank je Leo voor je uitgebreide reactie. Wel naar Odessa, maar niet naar Israel. Staat misschien niet met elkaar in verband. Maar verbaasde me.
Met zwijgen bedoel ik hier een in stilte en met eerbied gedenken. Tegelijkertijd vind ik dat dat weten niet zo maar toegankelijk mag zijn.
En wat Israel betreft, ik vind het prima dat het land er kwam. De oorsprong van het Joodse volk ligt immers daar. Kan je van de Amerikanen in hun land niet zeggen. De stichting van Israel had mogelijk anders en beter gekund, maar misschien ook niet. Het is een vreselijke impasse waarin de Israeliers en de wereld met hen zijn beland.
Dat zionisme een scheldwoord werd had ik nog niet meegekregen.
Sorry dat ik je naar mijn blog “lokte”. Ik vind dat antwoorden bij anderen ook niet altijd eenvoudig. Was het lastig? Ik vind het leuk dat gefrutsel met stukjes schrijverij en zo nu en dan wat plaatjes erbij. Ik wilde weten hoe dat moest. Heb ook behoefte er aan, met enige schaamte wel is waar lucht te geven aan “waar ik tegen aanloop” in mijn continue zoektocht waar het voor mij in het leven zoal om te doen is.
Groeten, Hanneke